Ağaca Çıkan Keçinin Dala Bakan Oğlağı Olur
Çocuklar için en etkili öğrenme yöntemi, model alarak öğrenmedir. Henüz bebekliğinden itibaren tüm çocuklar özellikle anne ve babasını örnek almaya, onların yaptıklarını taklit etmeye başlar. Bu nedenle anne ve babanın veya diğer aile bireylerinin kişilikleri, hal ve hareketleri, çocuğun gelişiminde ve öğrenmesinde çok etkili olur.
Küçüğü kalkar, büyüye bakar derler. Gerçekten de bir ailenin çocuğunu incelediğiniz zaman anne, babasına ne kadar çok benzediğini, kişilik olarak onların bir kopyası olduğunu görürsünüz. Örnek alarak öğrenme ile ilgili bir hikaye anlatılır. Derler ki:
”Anne yengeç, önünde yan yan yürüyen yavrusunu ikaz eder.
-Yavrum neden yan yan yürüyorsun, düz yürüsene!
Yavru yengecin cevabı manidardır:
-Anneciğim, hele önce sen bir geç önüme, düz yürü ki ben de sana bakıp öğreneyim!”
Yavru karıncaya hak vermemek elde değil. Önce çocuğa kendimiz rol-model olacağız ki çocuk da istediğimiz özelliklere sahip olsun.
Çocuklar çevresinde ne görürlerse ona özenir, öyle davranmaya çalışır. Anne-babalara, öğretmenlere düşen görev ise, çocukta bulunmasını istedikleri davranışları öncelikle kendileri yapmalarıdır. Eline hiç kitap almayan bir babanın, çocuğunu okumaya alıştırması çok zordur. Ya da kendisi sigara içen bir öğretmenin, öğrencilerini sigara içmemeleri konusunda uyarması asla etkili olamaz.