Adam Adama Yük Değil Can Gövdeye Mülk Değil
Bizler bu dünyaya süresi belirlenmiş bir zaman dilimi için geldik. Hiçbirimiz bu dünyada ebedi kalacak değiliz. Bu zaman dilimi içinde gerek kendi ihtiyaçlarımızı gerekse de diğer insanların bazı ihtiyaçlarını gidermeye çalışırız. İnsanların bizlere işleri düşebilir bize ihtiyaç duyabilirler. Bize düşen ise, insanları kırmadan, gücendirmeden onların ihtiyaçlarını imkanlarımız dahilinde en güzel şekilde gidermektir.
Atasözü ile açıklanmak istenen şudur: Sahip olduğumuz canın bile garantisi yokken, günü geldiğinde bizler de ölüp gidecekken neden diğer insanlara yardımda bulunmayalım veya onların gönüllerini hoş tutmayalım. Bizim kültürümüzde misafirperverliğe çok önem verilir. Bizler misafirimizi asla bir yük olarak görmeyiz ve ona gereken değeri verir, güzel ikramlarda bulunuruz. Aynı zamanda bize işi düşüp de ayağımıza gelenleri asla geri çevirmeyiz, çevirmemeliyiz.
İnsanlara yardım ederek, onları mutlu ederek Allah’ı da mutlu etmiş oluruz. Misafirlerimizi veya bize ihtiyaç duyduklarında diğer insanları yük olarak görmemeli onlara yardım etmeli, güzel ağırlamalıyız.