Baba Oğluna Bir Bağ Bağışlamış Oğul Babaya Bir Salkım Üzüm Vermemiş
Anne ve babalar evlatlarını bin bir güçlükle yetiştirir onlar için birçok fedakarlıkta bulunurlar. Ancak çocukları büyüdüğü zaman, bunların farkına bile varmaz, annelerinin, babalarının kıymetini bilmezler.
Annelerimiz, babalarımız bu dünyada en çok bizim için çalışıp didinir, bize her şeyin en güzelini, en iyisini vermeye çalışırlar. Belki de kendileri yemez, bize yedirirler. Bize yedirmediklerini de ilerde yiyebilelim, sıkıntı çekmeyelim diye biriktirirler. Bizim için mal mülk toplar, kendi keyiflerine bakmaz, her türlü zorluğu yaşarlar. Ancak zamanı geldiğinde hiçbir evlat, annesine babasına gereken karşılığı vermez, onlara sırt çevirirler. Bir anne belki de on çocuğuna bakarken, on çocuk bir anneye bakmaktan aciz kalır.
Anne veya baba olduğumuz zaman bu durumun farkına varsak da çoğu defa geç kalmış oluruz. Sahip olduklarımızın çoğunun ailemiz sayesinde olduğunu bilmeli, annelerimizin babalarımızn kıymetini bilmeliyiz.