Baba Malı Tez Tükenir Evlat Gerek Kazana
Emek verilmeden kazanılmış veya babadan, atadan kalmış miras, para, mal, mülk çabuk biter. Çünkü alın teri dökülmeden kazanılanın kıymeti bilinmez. Gerektir ki insanlar kazançlarını çalışarak, emek vererek kazansınlar. İşte o zaman her şeyin kıymeti daha iyi bilinir ve tadı daha iyi çıkarılır.
Hazıra konmak, yorulmadan kazanıp harcamak basit insanların işidir. Böyle kazancın tadı da yoktur zaten. Kişi böyle malı elinde tutmak için çok çaba sarf etmez. Bununla ilgili güzel bir hikaye anlatılır. Derler ki ”Vakti zamanında iş görmez, tembel bir genç vardı. Babası zengin olduğu için çocuğun kendisi çalışmaz sürekli baba parası yerdi. Adam bir gün karar aldı ve çocuğuna çalışması gerektiğini söyledi. Çocuk istemeden de olsa kabul etti ve ertesi gün bir iş bulduğunu babasına anlattı. Halbuki bu doğru değildi. Anasıyla bir plan yapmışlardı. Çocuk işe gitmeyecek; fakat anası ona her gün para verecekti. Çocuk da bu parayı babasına verecek, çalıştığını kanıtlamış olacaktı. İlk gün annesinden aldı parayı çocuk ve akşam babasına verdi. Babası parayı aldı ve çocuğun gözü önünde sobaya attı. Çocuğun herhangi bir tepkisi olmadı. Günler böyle geçerken annenin parası dibini buldu. Zor da olsa çocuk bir iş buldu ve ilk gün akşama kadar çalıştı. Akşam kazandığı parayı aynı şekilde babasına verdi. Babası her zaman olduğu gibi parayı yine sobaya attı. Ama çocuk her zamanki gibi davranmadı. Hatta öyle bir sinirlenip bağırdı ki, çocuğu ateşe atsalar belki bu kadar yıkılmayacaktı. İşte o zaman, baba çocuğunun ilk defa alın teri dökerek para kazandığını anladı.”
İnsanlar kendi emekleri ile kazandıkları sürece kazandıklarından hayır görürler. emek verilmeden kazandıklarından da hayır görmez ve onu ellerinde tutamazlar.