ŞÜPHE
Şüphe; inanma ile inanmama arasında kalan duygu veya bilinmezlik olarak tanımlanabilir. Şüphe ve kuşku, eş anlamlı kelimelerdir. Şüphenin iki türlüsü vardır. Bu iki farklı şüphe duygusundan birisi faydalı iken, diğeri zararlı olabilir. Zararlı olan şüphe duygusu ”kuruntu” ile benzer anlamda kullanılmaktadır.
Şüphe genel anlamıyla, herhangi bir şeyin doğru olup olmadığını bilmemek, arada kalmak demektir. Örneğin yeni duyduğumuz veya öğrendiğimiz bir bilgiye şüphe duymamız bu gruba dahildir. Günlük yaşamımızdan bir örnek verecek olursak meseleyi daha iyi anlamış oluruz. Diyelim ki Facebook üzerinden bir paylaşım okuduk. Falan firmanın ürettiği gıdalarda beyne zarar veren ürünlerin kullanıldığı anlatılmış. İşte, bu aşamadan sonra içimizde bir şüphe belirecek; çünkü haberin ne kadar doğru olduğunu henüz bilmiyoruz. Haberi olduğu gibi kabul edip onan inanmak doğru olmaz; çünkü belki de bu, sadece başka bir gıda firmasının karalama kampanyasıdır. Bizim yapmamız gereken şey ise haberi farklı kaynaklardan araştırarak öğrenmek, böylece içimizdeki şüpheyi ortadan kaldırmaktır. Bilgiye karşı duyulan şüphe, bu anlamda faydalıdır.
Bir şüphe türü de vardır ki kişiye zarar vermekten başka hiçbir etkisi yoktur. Örneğin kıskanç ve şüpheci bir adamın; ahlaklı ve sadece evinin kadını, çocuklarının annesi olan karısının onu aldattığını düşünmesi, içinde sürekli kuşkular bulundurması zarar veren şüpheye girer. Bu şüphe, insanı yer bitirir. O kötü ve olumsuz düşünceler kişinin beyninden asla çıkmaz ve bu yüzden de kişi asla huzursuz olmaz. Kendisi huzursuz olduğu gibi, eşini de huzursuz eder. Böyle şüpheler gereksiz şüphelerdir, uzak durulması gereken şüphelerdir.
