Hayatı Kunduracı bir babanın evladı olan Tahsin Yücel, 1933 yılında, Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesinde dünyaya geldi. Babası Ahmet Bey, annesi Nuriye Münevver Hanım’dır. Hayatı okumakla geçen bir insandır. İlköğrenimini Elbistan Gazi Paşa İlkokulunda tamamlamış, ardından 1945 yılında İstanbul’a gelmiştir.
1953’te Galatasaray Lisesi’ni, 1960’da ise İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Fransız Dili ve Edebiyatı okulunu bitirmiştir. İstanbul’da kalarak doktorluk, doçentlik ve profesörlük unvanlarını aldı. Uzun yıllar bölümünde öğretim üyeliği yaptıktan sonra 2000 yılında emekliliğe ayrıldı. 22 Ocak 2016 yılında hayata gözlerini kapatan Yücel, Tük ve dünya edebiyatına önemli eserleri ile iz bırakmıştır. Henüz 17 yaşındayken, yazısı Varlık Yayınları’nda yayımladı. Öğrencilik zamanlarında da yayının çevirisini ve derginin yazı işleri müdürlüğünü yürüttü.
Eserleri
Çalışmalarına öykücülükle başlayan Yücel’in ilk öyküsü “Dert Çok, Hemdert Yok!” eseridir. Bu eseri bir derlemede yayımlamıştır. (Yeni Hikayeler 1950) Varlık, Seçilmiş Hikayeler, Yeryüzü, Beraber ve Mavi gibi dergilerde öyküleri yayımlanmaya devam etti. Sade bir dil, kendine has yorumu ve modern sözcükleri ile dikkat çeken edebi kişiliği sayesinde anlatımlarını ustalık yorumlamıştır. İlk öykü kitaplarında hayatı olan Elbistan’ı anlattı ve bu eserleri ile geçmişinden bazı ögeler kullandı. (Uçan Daireler(1954), Haney Yaşamalı(1955), Düşlerin Ölümü(1958)) Anlatımında oldukça karamsardı fakat karamsarlığı dönemin akımlarından etkilenilerek yaptığını belirtmiştir.
1970 yıllarında Yaşadıktan Sonra(1969) ve Dönüşüm(1975), Vatandaş(1975), Ben ve Öteki(1983) kitapları ile dış dünyadan uzaklaşıp, iç dünyaya yönelik konulara yer verdi, çevreden uzaklaştı. Dönüşüm ve Vatandaş eserlerianlatı niteliğindedir. İnsanların politika hakkında olan görüşlerinin eleştirisini Komşular adlı kitabında yorumladı. Öykü dalında son eseri 2008 yılında yazmış olduğu Golyan Devrimi’ dir. Başarılı bir öykü yazarı olmasının yanı sıra roman yazarlığına da el atmıştır.
Roman türünde eserleri, Mutafa Çıkmazı, (1960), Peygamberin Son Beş Günü(1992), Bıyık Söylencesi(1995), Vatandaş(1996), Yalan(2002), Kumru İle Kumru(2005), Gökdelen(2006)’dir. Romanları genel olarak toplumu konu alır. Masal olarak, Anadolu Masalları(1957); deneme ve eleştiri tarzında verdiği eserleri ise, Yazın ve Yaşam(1976), Yazının Sınırları(1982), Tartışmalar(1993), Yazın, Gene Yazın(1995), Alıntılar(1997), Söylemlerin İçinden(1998), Salaklık Üstüne Deneme(2000), Yüz ve Söz(2003), Göstergeler(2006)’ dır. Yurtdışında yayınlanan kitapları; Vatandaş, Peygamberin Son Beş Günü ve Bıyık Söylencesi’ dir.
Edebi Kişiliği
Tahsin Yücel, yalın bir dille, Anadolu insanını da kalemine alarak kitaplarının konusunu oluşturmuştur. Öykücü, romancı, usta eleştirmenliği ve çevirmenliği ile edebi kişiliği ortaya çıkar. Türkiye’ de yapısalcılık ve göstergebilimin öncüsüdür. Tahsin Yücel’i dil, eleştiri ve edebiyat ile tanımak mümkündür. Tahsin Yücel, hayatı ile edebiyat alanındaki kişilere öğretmenlik yapar niteliktedir.
Yazınlarında kendi hayatı ile ilgili alıntılar yapan bir edebi kişiliği bulunmaktadır. Bir başka edebi kişiliği ise yeni sözcükler kullanarak, eserlerini oluşturmuştur. Öykülerinden bazıları İsveççe ve Fransızca’ ya çevrilmiştir. Ardında bıraktığı hayatı ile örnek olan yazarımız Tahsin Yücel 83 yaşında vefat etmiştir.