İnsan Yedisinde Ne İse Yetmişinde De Odur
İnsanların küçük yaşlarda sahip olduğu huylar, yaşlandıklarında bile değişmez. Huyların değişmesi çok zor; hatta imkansızdır. Bu yüzden onların huylarından şikayetçi olup söylenmek yerine, onları kabullenmeli, ne kadar çaba harcasak da değiştiremeyeceğimizi bilmeliyiz.İnsanların özelliklerinden çoğu kendilerine anne ve babalarından ya da diğer yakın akrabalarından geçer. Bazı huylar veya davranışlar ise ailede başlayan ilk eğitimle başlar. Doğuştan getirilen ve küçük yaşlarda edinilen huylar, zamanla o kişinin kişiliği haline gelir. Bir kere kişilik haline geldi mi de onları değiştirmek imkansızdır. Bir insan, küçüklüğünde çabuk sinirleniyor, hemen parlıyorsa, büyüdüğünde ve hatta yaşlandığında bile çabuk sinirlenmeye devam edecektir. Bazen henüz konuşmaya başlamayan bebeklerin bile sahip oldukları huyları anlayabiliriz. Örneğin acıktığında karnının doyurulması için ağlamayan bir çocuğun pasif, istemekten çekinen biri olduğu söylenir. Bu huy, bebekliğinde bu şekilde yansımaktadır. Büyüdüğünde ise istemekten çekinen, utangaç bir kişilik olarak yansız.
İnsanların küçük yaşlarda sahip olduğu huylar, yaşlandıklarında bile değişmez. Huyların değişmesi çok zor; hatta imkansızdır. Bu yüzden onların huylarından şikayetçi olup söylenmek yerine, onları kabullenmeli, ne kadar çaba harcasak da değiştiremeyeceğimizi bilmeliyiz.İnsanların özelliklerinden çoğu kendilerine anne ve babalarından ya da diğer yakın akrabalarından geçer. Bazı huylar veya davranışlar ise ailede başlayan ilk eğitimle başlar. Doğuştan getirilen ve küçük yaşlarda edinilen huylar, zamanla o kişinin kişiliği haline gelir. Bir kere kişilik haline geldi mi de onları değiştirmek imkansızdır. Bir insan, küçüklüğünde çabuk sinirleniyor, hemen parlıyorsa, büyüdüğünde ve hatta yaşlandığında bile çabuk sinirlenmeye devam edecektir. Bazen henüz konuşmaya başlamayan bebeklerin bile sahip oldukları huyları anlayabiliriz. Örneğin acıktığında karnının doyurulması için ağlamayan bir çocuğun pasif, istemekten çekinen biri olduğu söylenir. Bu huy, bebekliğinde bu şekilde yansımaktadır. Büyüdüğünde ise istemekten çekinen, utangaç bir kişilik olarak yansız.
Konunun mahiyetini anlatan bir diğer atasözü de ”Can çıkar, huy çıkmaz.” sözüdür. Her ikisinde de insanın huylarından vazgeçmeyeceği, onları terk etmeyeceği anlatılmaya çalışılmaktadır. Bir insanı huyu yüzünden cezalandırmak doğru bir şey değildir. Çünkü o kişi bile belki huyundan hoşlanmıyordur; ancak ne yaparsa yapsın onu terk de edemiyordur.