Devletin Malı Deniz Yemeyen Domuz
Bu atasözünü ilk söyleyen zat kimdir bilinmez; fakat anlatılmak istenen şudur: Devletin zenginliği, mal varlığı bitip tükenecek gibi değildir. Kişi mümkün olduğunca devletin kaynaklarından yemeli, onlardan istifade etmelidir. Devlet zarar görmesin mantığı ile hareket edip, devlete maddi zarar vermeyen kişiler budaladır, ahmaktır, domuzdur.Aslına bakarsanız bu atasözünü şu şekilde değiştirmek gerekir. ”Devletin malı deniz, haksız yere yiyen domuz.” Zira devletin malında herkesin hakkı vardır. Zenginin de orada emeği vardır, yoksulun da… dilencinin de onda hakkı vardır öksüz veya yetimin de… Devlet malına zarar veren, onu israf eden kişi yetimin de hakkına girmiş demektir. Yetimin hakkına giren kişi ise ne bu dünyada ne de ahirette iflah olabilir.
Bu atasözünü ilk söyleyen zat kimdir bilinmez; fakat anlatılmak istenen şudur: Devletin zenginliği, mal varlığı bitip tükenecek gibi değildir. Kişi mümkün olduğunca devletin kaynaklarından yemeli, onlardan istifade etmelidir. Devlet zarar görmesin mantığı ile hareket edip, devlete maddi zarar vermeyen kişiler budaladır, ahmaktır, domuzdur.Aslına bakarsanız bu atasözünü şu şekilde değiştirmek gerekir. ”Devletin malı deniz, haksız yere yiyen domuz.” Zira devletin malında herkesin hakkı vardır. Zenginin de orada emeği vardır, yoksulun da… dilencinin de onda hakkı vardır öksüz veya yetimin de… Devlet malına zarar veren, onu israf eden kişi yetimin de hakkına girmiş demektir. Yetimin hakkına giren kişi ise ne bu dünyada ne de ahirette iflah olabilir.
İnsan devletine zararlı değil, faydalı olmalıdır. Devletine hayrı olmayan kişinin, sevdiklerine de hayrı yoktur. Çocuklarının boğazından haram lokma geçiren, yetimin hakkını yediren kişinin belasını Allah verir. Bu ya bu dünyada ya diğer dünyada ya da her ikisinde mutlaka gerçekleşir.