Can boğazdan gelir
İnsanın en temel ihtiyacı beslenme ihtiyacıdır. Beslenme ihtiyacını gidermeyen, açlıkla boğuşan kişinin verimli olması, çalışması veya beynini etkin bir şekilde çalıştırması mümkün değildir. Yeme ihtiyacı en büyük gereksinimdir. Bu gereksinimi yerine getirmeyen kişi hayatını devam ettiremez. Belli bir süre sonra zayıf düşerek hayatından bile olur.
Bir bebek bile doğduğunda aradığı ilk şey anne sütüdür. Bu öğrenilmiş bir şey değildir. Bebeğin emme ihtiyacı Allah tarafından verilmiş bir iç güdüsel davranıştır. Bu durum neredeyse tüm canlılar için geçerlidir. Memeli hayvanların hemen hepsinde bu görülür. Yavru daha doğar doğmaz annesinin memesini aramaya, açlığını gidermeye başlar. Hayatın ilk adımı olan yeme davranışı sonradan da düzenli bir şekilde devam eder.
Her insan beslenmek zorundadır. Ancak günümüzde baktığımızda, herkesin aynı şekilde veya miktarda beslenmediğini görürüz. Bazı yerlerde onca yemek, ekmek israfı yapılırken, bazı ülkelerde veya toplumlarda açlıkla boğuşan insanlar, açlıktan hayatını kaybeden çocuklar vardır. Dünya varlığı tüm insanlara eşit bir şekilde dağıtılmamıştır. Zenginlik içinde yaşayanların, diğer insanları da düşünerek israftan kaçınması, onlara da yardımda bulunması gerekir. Bu, neredeyse tüm dinler veya inanışlarda emredilmiştir. Zaten insan olmanın gereklerinden birisi de paylaşmaktır.