Ana Gibi Yar Bağdat Gibi Diyar Olmaz: AĞLARSA ANAM AĞLAR, GERİSİ YALAN AĞLAR
Irak topraklarında yer alan Bağdat şehri, zamanının en ünlü, en güzel diyarlarından birisidir. Eğitim, sağlık, bilim ve sanat merkezi haline gelmiş olan Bağdat’ın, o dönemde neredeyse hiç rakibi yoktur. Bu nedenle en güzel diyar olarak kabul edilmiş, herkesin gitmek için hayallerini süslemiştir.
Annelerimiz de tıpkı Bağdat’a benzetilmiş, en güzel, en iyi, en düşünceli sevgili olarak kabul edilmiştir. Annemize duyduğumuz sevgiyi kime karşı duyarız ki? Hem bizim ona beslediğimiz hem de onun bize beslediği sevgi saftır, katıksızdır, karşılıksızdır. Hiç kimse bizi onun sevdiği kadar derin, onun sevdiği kadar karşılıksız sevemez. Anne, yemeyip yediren, acı çektiğimizde, canı daha fazla acıyan kişidir. Bizim var olma kaynağımızdır. Hepimiz doğduğumuz andan itibaren annelerimizin emekleri ile büyür, sonunda da doğanın bir kanunu olarak evlenir ve annemizden ayrılırız. Bu ayrılık, anne gibi bir yar olamayacağını bir kez daha kanıtlar bize. Anne sevgisi hakkında güzel ve anlamlı bir atasözümüz vardır: ”Anne besler hurma ile, eloğlu karşılar yarma ile.” Hayatımızı belki de annemizin yanından çok, eşlerimizin yanında geçiririz. Ama bu sürenin uzunluğu, eşlerimizi anneden daha iyi bir sevgili haline getirmez. Kötü halimize en fazla üzülecek, mutlu halimize en fazla sevinecek olan annemizdir. Bizi dualarında hiç eksik etmeyen yine odur.
Yüce peygamberimiz Hz. Muhammed, ”Cennet, anaların ayağı altındadır.” vecizesi ile, annelerin mertebesini bir kat daha yükseltmiştir. Cennet için annelerin rızasını kazanmak şart koşulmuşken, varın siz anlayın onun kıymetini. Ona of bile demeyin. Ne yaparsanız yapın, onun hakkını ödeyemezsiniz; ancak en azından onun rızasını, duasını almaya bakın. Hele bedduasından kesinlikle uzak durun.