Alışkanlık Anahtarı Kaybolmuş Bir Kelepçedir
Alışkanlıkları terk etmek kadar zor bir iş yoktur. Onlar o kadar inatçıdır ki bir kere kişiye bulaştı mı onu asla terk etmez. Zamanla kişinin kişiliği haline gelir, kişi onunla özdeşleşir ve onu bırakamaz.
Bunu bilerek kötü durumlardan uzak durmak gerekir. Kötüye alışan biri onu artık bırakamayacağını bilmelidir. Elbette ki bu durum, güzel şeyler için de geçerlidir. Örneğin zararlı bir maddeye alışan, bağımlı olan kişinin onu terk etmesi neredeyse imkansızdır; ancak kitap okumaya alışan birinin de kitap okumaya son vermesi mümkün değildir. Bu nedenle alışkanlıklarımızı ve bunların etkisini olumlu şekilde kullanmaya gayret etmeliyiz.
Bir kere kötü bir davranışa veya duruma alıştık mı ona devam etmek zorunda kalırız. Nitekim zararlı maddelere alışıp da onu bir daha terk edemeyenlerin örneği çoktur.