ÖZET
4 Eylül 1901 yılında Kudüs’te dünyaya gelmiştir. Dört çocuklu ailenin en küçüğüdür. Babası, dünyaya geldiği sırada Kudüs Düyun-u Umumiyesi müdürü Abdurrahman Bey, annesi Hatice Hanımdır. Ailesi Eğin Apçağa köyündendir. Ahmet Kutsi’nin Kutsi adı Kudüste doğduğundan dolayı gelmiştir. Asıl adı Ahmet’tir. İlk Öğrenime Frères des écoles chrétiennes okulunda başlamıştır. Daha sonra babasının tayini nedeniyle Kırklareli’nde ilk ve orta öğretimi tamamlamıştır. Liseyi Kadıköy Sultanisi’nde ücretsiz yatılı okumuştur. Daha sonrasında 1992 yılında, iki yıllık Halkalı Ziraat Yüksek Okulu’nu bitirmiştir. Ardından Yüksek Öğretmen Okulu imtihanını kazanarak iki yıl Darülfünun ’un Felsefe Bölümünü bitirmiştir. Öğrencilik yıllarında şiirleri Dergâh Dergisi’nde yayınlanmıştır. 1925’de Yüksek Öğretmen Okulu’na ara verip, bursuyla biyoloji okumak için Fransa’ya gitmiştir. Paris’teki hayatını Paris Acıları adlı şiirinde yansırmıştır. 1928’de yurda dönerek, Halk Bilgisi Mecmuasında yazılar yayımlamıştır. 1929 yılında Darülfünundan mezun oldu.
Eserleri:
Şiir: Şiirler (1932), Tecer’in Bütün Şiirleri (2002)
İnceleme: Köylü Temsilleri (1940)
Tiyatro Eserleri: Yazılan Bozulmaz(1946), Köşe başı(1964), Koçyiğit Köroğlu(1949, 1961), Bir Pazar Günü(1957), Satılık Ev(1961).
UZUN
Ahmet Kutsi Tecer Hayatı Uzun
Sivas Lisesine edebiyat öğretmeni olarak atanmıştır ve 4 yıl kalmıştır. Çalıştığı okulda Toplantı adıyla bir öğrenci dergisi çıkartmıştır. Arkadaşları Vehbi Cem ve Muzaffer Bey ile birlikte 5-7 Kasım 1931’de Halk Şairleri Bayramını gerçekleştirmiştir. Bu şenliklerde Âşık Veysel ile dost olmuşlardır ve Âşık Veysel’in tanınması için çalışmıştır. Halk Şairlerini Koruma Derneğini kurarak halk müziğinin tanınmasını ve radyoya girmesini sağlamak için çalışmıştır.
1934’te Milli Eğitim Bakanlığı’nda Yüksek Öğrenim şube müdürü olarak atanmış ve beş yıl bu görevde kalmıştır. Gazi Eğitim Enstitüsü’nde kompozisyon ve Gazi Lisesi’nde felsefe dersleri vermiştir. Devlet Konservatuarı’nın kuruluşunu hazırlayanlar arasında yer almıştır.
1937’de öğretmen Mualla Hanım ile evlenmiş ve iki çocuğu olmuştur. Sonraki yıl Yüksek Öğrenim Genel Müdürü olarak atanmıştır. Bu sayede arkadaşı Muzaffer Sarısözen’i Ankara Devlet Konservatuarı Folklor Arşivi Şefliğine tayin etmiştir.
1942’de Talim Terbiye Kurulu üyeliğine atanmış, ardından da VI. Dönem Adana ve VII. Dönem Urfa milletvekili olarak TBMM’ de yer almıştır. Milletvekilliği sırasında Halk Evleri Şenliği düzenlemiştir.
1941-1945 yılları arasında Ülkü Mecmuasının, Halk Evlerinin yönetimini üstlenmiştir. Mecmuanın ideolojisinde fikir ve sanat hareketlerine yer vermek ve kitap tanıtımı yapmak vardır. Aynı zamanda Âşık Veysel, Ali İzzet Özkan gibi âşıkları, yurt genelinde tanıtma çalışmaları vardır.
Tacer, 1947-1951 yılları arasında Paris Kültür Ataşesi ve Öğrenci Müfettişi olarak görevlendirilmiştir. Paris’te müzik eğitimi için bulunan harika çocuk İdil Biret ile ilgilenmiştir. 1948 yılında Ankara’da kurulan UNESCO Komitesi’nde görevlendirilmiştir. Toplulukta Türk kültürünün gelişmesine hizmet etmiştir. Türkiye’ye döndükten sonra çeşitli dersler vermeye devam etmiştir. Türk Dil Kurumu’nun üyesi olmuştur. İstanbul Eğitim Enstitü’nde öğretmen iken 1966 yılında emekli olmuştur. 23 Temmuz 1967’de hayata gözlerini yummuştur.